این جانب مونارک.
متولد یکی از روزهای خدا توی یکی از ماههای سال ۶۸.
دانشجوی پزشکی یکی از دانشگاههای تهران و عاشق درس و دانشگاه...
غالبا هایپر اکتیو و چند روزی هر چند ماه یک بار منفعل!
اصولا در هر شرایطی کلیه ی سلول های خاکستری مغزم رو به کار می گیرم تا کارهای هیجانی انجام بدم...
از روزمرگی متنفرم و جز در شرایطی که منفعلم بهش دچار نمی شم...
از اینجا برای نوشتن فورانات مغزیم استفاده می کنم...
اول و آخرش اینکه خیلی مرسی که برای سیاهه های من وقت گذاشتید...
ادامه...
سلام دوست خوبم.وبلاگ زیبات رو دیدم و لذت بردم.دوست دارم از این به بعد بیشتر اینجا بیام.برای همین لینکت می کنم.اما نمی دونم به چه اسمی. شما می تونید من رو با نام جزیره تنهایی های من لینک کنید.اگه به من بگید با چه اسمی لینکتون کنم خوشحال می شم.منتظرتون هستم.به امید دیدار
سلام خدا اگه صبور نبود که خدا نبود... مطمئن باش توی سکوتش هزاران حرف برات داره... خوب گوش کنی ، می شنوی ! خوشحال می شم بازم بهم سر بزنی... این دو پست آخریم راجع به خودشه... منتظرتم تا دوباره...
سلام مونارک جان خوبی عزیزم ؟ واسه پستی که الان گذاشتی نمیتونستم نظر بدم چون محدودیت زمانی داره واسه همین اومدم توی این پست زندگی همش سواله دقت کنی میبینی سرار زندگیت فقط شده سوال پرسیدن چرا اینجوری میشه ؟ چرا اون اتفاق افتاد ؟ چرا و چرا
هوارتا بوسسسسسسسس
سلام عزیز دلم مرسی شما خوبی؟ من از طرف بلاگم عذر می خوام من دوسش دارم هر چی که هست یا باشه... مرسی که اومدی دلم واست تنگ شده بود
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
مطمئن باش اونم ازت خسته شده! مثله من از منم خسته شده انقدر ازش خسته شدم!
نمی دونم شاید...
ولی خدایی که من می شناسم مهربون تر و صبور تر از اونیه که خسته بشه...
موافقم. اصا خدائی که خسته بشه خدانیست که! مگه الکیه؟
اما گاهی صبرش صبر آدم رو می بره!
سلام
خیلی ممنون به خاطر لینک
من هم شما رو با عنوان :: اینجانب مونارک :: لینک کردم
براتون آرزوی موفقیت می کنم
سلام
منم مرسی
همچنین
جالبه ها... من دوست ندارم هی بگم منم همینطور... اما این حستم دارم. حتی ازش نوشته ام. منم خسته ام. یا رب مددی
منم یه روزی میام می گم منم همین طور...
چه اشکال داره گاهی حرفهای هم رو بزنیم؟
سکوت عجب سکوت پر صداییست و همون طور که گفتید عذاب آور اما من توی این سکوت همش عشق و محبت خدا رو می بینم.
گاهی برای دیدن واضح ترین چیزها مثل محبت خدا کور می شم....
آدرس بلاگتون اشتباست
سلام دوست خوبم.وبلاگ زیبات رو دیدم و لذت بردم.دوست دارم از این به بعد بیشتر اینجا بیام.برای همین لینکت می کنم.اما نمی دونم به چه اسمی.
شما می تونید من رو با نام جزیره تنهایی های من لینک کنید.اگه به من بگید با چه اسمی لینکتون کنم خوشحال می شم.منتظرتون هستم.به امید دیدار
سلام
خدا اگه صبور نبود که خدا نبود...
مطمئن باش توی سکوتش هزاران حرف برات داره...
خوب گوش کنی ، می شنوی !
خوشحال می شم بازم بهم سر بزنی...
این دو پست آخریم راجع به خودشه...
منتظرتم
تا دوباره...
من بریدم...
برای بریدن وقت نیست...
هنوز خیلی کار مونده...
مگه نه؟
هر وقت که فکر کردی که خدا ازت دور شده٬ بدان که از همیشه بهت نزدیکتره.
سلام. امید که خوب و سلامت باشی.
وب زیبایی داری. خوشحال شدم.
موفق باشی
سعی می کنم درک کنم!
مرسی همچنین
سلام
سلام مونارک جان
خوبی عزیزم ؟
واسه پستی که الان گذاشتی نمیتونستم نظر بدم
چون محدودیت زمانی داره
واسه همین اومدم توی این پست
زندگی همش سواله
دقت کنی میبینی سرار زندگیت فقط شده سوال پرسیدن
چرا اینجوری میشه ؟
چرا اون اتفاق افتاد ؟
چرا و چرا
هوارتا بوسسسسسسسس
سلام عزیز دلم
مرسی شما خوبی؟
من از طرف بلاگم عذر می خوام
من دوسش دارم هر چی که هست یا باشه...
مرسی که اومدی دلم واست تنگ شده بود