درباره من
این جانب مونارک.
متولد یکی از روزهای خدا توی یکی از ماههای سال ۶۸.
دانشجوی پزشکی یکی از دانشگاههای تهران و عاشق درس و دانشگاه...
غالبا هایپر اکتیو و چند روزی هر چند ماه یک بار منفعل!
اصولا در هر شرایطی کلیه ی سلول های خاکستری مغزم رو به کار می گیرم تا کارهای هیجانی انجام بدم...
از روزمرگی متنفرم و جز در شرایطی که منفعلم بهش دچار نمی شم...
از اینجا برای نوشتن فورانات مغزیم استفاده می کنم...
اول و آخرش اینکه خیلی مرسی که برای سیاهه های من وقت گذاشتید...
ادامه...
روزانهها
همه- اورانیوم گلِ.ماهه.اصلا من هر چی بگم کم گفتم...
- وبلاگ های آپ دیت شده با عضویت هم در لیست بلاگ های به روز شده قرار بگیرید و هم از بلاگ ها آپ دیت شده مطلع بشید
- لحظه های دیوانگی یکی از قدیمی ترین وبهترین دوستان هستن.قلم روان وزیبایی دازن.جدا توصیه می شود!
- حضرت ساحل ایشون یکی از بهترین دوستان من هستن.خیلی ماهه.
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آذر 1389 1
- آبان 1389 1
- مهر 1389 1
- شهریور 1389 2
- مرداد 1389 1
- تیر 1389 1
- خرداد 1389 4
- اردیبهشت 1389 7
- فروردین 1389 6
- اسفند 1388 5
- بهمن 1388 13
- دی 1388 15
- آذر 1388 10
- آبان 1388 18
- مهر 1388 12
- شهریور 1388 6
- مرداد 1388 6
- تیر 1388 3
- خرداد 1388 9
- اردیبهشت 1388 13
- فروردین 1388 6
- اسفند 1387 13
- بهمن 1387 5
- دی 1387 7
- آذر 1387 14
- آبان 1387 13
- مهر 1387 19
- شهریور 1387 17
- تیر 1387 3
- خرداد 1387 16
- اردیبهشت 1387 14
- فروردین 1387 9
- اسفند 1386 7
- بهمن 1386 4
- دی 1386 5
- آذر 1386 12
- آبان 1386 9
- مهر 1386 5
- شهریور 1386 3
- مرداد 1386 3
- تیر 1386 6
آمار : 171681 بازدید
Powered by Blogsky
سلوک عاشقانه
در ناب ترین لحظه های زندگیم کتابهام همراهم بودن...
هیچ وقت هیچ حسی رو عزیز تر از درس خوندن تجربه نکردم...
(البته از زمانی که دانشجو شدم و فقط واسه عشق خودم درس می خونم)
مثل یه جور سلوک عارفانه می مونه...
یادش به خیر دوست صمیمی دبیرستانم همیشه می گفت : کتابای تو هووهای منن...
امروز داشتیم با هم صحبت می کردیم گفت: دیدی دوستی ما تموم شد و دوستیت با کتابات موند...
مونارک
دوشنبه 20 آبان‌ماه سال 1387 ساعت 06:52 ب.ظ
کتاب کلا چیز خوبی نیست:دی برای اینکه اعتیاد آوره... معتاد میشیا! از من گفتن... بعد اگر سوار قطار شدی(مثل من) بعد حواست رفت به کتاب، بعد ایستگاهی که باید پیاده شی رو رد کردی، نگی حسین نگفتیا :دی
ببین کی به کی می گه!
آقای دکتر خودتو نمی گی که ته مدرک و کتاب رو در آوردی؟
و اما من بابا درس خوندن :دی کلا کار خوبی است... ولی یک دانشجوی خوب هیچوقت توی ترم درس نمیخونه. درس مال شب امتحانه بچه جان :دی تو چجور دانشجوئی هستی که میشینی توی ترم درس میخونی، خجالت نمیکشی؟:دی
میان ترم دارم...
از نوع حذفیش...
حسین واسم دعا کن...
اه حالم بد شد.
از درس خوندن لذت میبری؟
برو بمیر!!
از درس خوندن لذت میبری؟
برو گم شو!!
از درس خوندن لذت میبری؟
لذت ببر تا بمیری!!
(این مطلب را چند سال قبل در وبلاگی نوشته بودم، راستش حالا که یادش افتادم خیلی نوستالژی خونم بالا زد!)
فقط می تونم بگم لذت بزرگی رو در زندگی از دست دادید که معادل نداره...
ضمننا: خودتی!
سلام
خیلی کم پیدایی پس میان ترم داری
آره هر کس یه رفیق خصوصی داره که همیشه باهاشن
رفیق تنهاییاشن
شما کتاب دارید من هم تار مو دارم که بهترین دوستمه
یاری اندر کس نمی بینم یاران رو چه شد
دوستی کی سر آمد دوست داران را چه شد
البته شما که بهترین تجربیاتتون رو می کنید هنوز اولشه و به قول خودتون سلوک عارفانه
موفق باشید
نیشم تا بنا گوش باز شد و هر هر خندیدم!!
آره شاید خودمم!!
(قصد جسارت نداشتیم.)
مونارک جان خوش به حالت که دوستت کتابه. اصلا باهاش میونه خوبی ندارم. نمیتونم باهاش دوست بشم. ای خدا امسالم همین جور الکی داره میگذره و من هیچ کاری نکردم. برام دعا کن......
عزیزم مرسی که به من سر می زنید
نمی تونم توی بلاگتون نظر بدم قسمت کامنتتون واسه من غیر فعال میاد...