یارب آن نوگل خندان که سپردی به منش 

می سپارم به تو از چشم حسود چمنش 

 

یه نشونه ...

یه فرصت بدون بازگشت،  

باورش سخته ولی حقیقتش محتاج به باور ما نیست ... 

ما فقط یه اعتقادیم، هرکی به یه شکلی  

کدومش مهم تره ؟؟ فرصتش ؟ باورش ؟ یا بدون بازگشت بودنش؟ یا حقیقتش ؟ یا شکلش ؟؟ کدومش بیشتر می ارزه ؟ ... 

بعضی سردرگمی ها مثل یه گرداب عمیق می مونن که آدمو داخل خودش میکشنو غرق میکنن 

و یا بهتر بگم مثل یه شمشیر دو لبه می مونن، در هر حالتی و راهی که انتخاب کنیم نتیجش زخمی شدن خود ماست و این زخم می تونه به هر شکلی منجر به نابودیه ما و باورمون بشه .... 

و این یعنی فرصت یا باور یاحقیقت یا .... ؟!!! 

 

 

 

پ.ن : میزارمش به حساب یه نشونه از یه گم شده ... 

 

مستعداد می شویم!

مشغول به کشف خودمان می باشیم... 

استعدادهای جدیدی از ما تراوش می کنند ... 

 

       

 

پ.ن: با عرض معذرت به کامنتها و محبتتاتون بعدا جواب می دم...

گاو روزانه

به شکل عجیبی عاشق گاو روزانه می باشیم... 

دوست داریم ایشان را سخت در آغوش بگیریم... 

 

                             

شاتوت

گاهی اوقات یه استخر پر از شاتوت دلم می خواد... 

وای فکرشو بکن 

 

 

 

پ.ن: من اون قرمزاشو دوست دارم...

شیطنت

  تو خوشگل تو دلبر عجب حوصله داری... 

 

                                                                       

 

اشتباه

حلالم کن

تو می دونی دل بی طاقتی دارم...

امتحانات!

این روزها امتحانات ما را خف گیر نموده اند... 

به شدت مشغول تحصیلیم و لذت پخش می کنیم... 

 به شدت مشتاق امتحانات می باشیم و امید بسیار به خوب دادنشان داریم 

 

سبز

رای ندادن قانون شکنی مدنی نیست