چه فروزنده است ایمان... چه عابر است دوستی....
ایمان دارم که عشق تعلق است عشق وابستگی است...
عشق باورترین تمام میوه های زندگی است...
یاد تو هر لحظه با من است اما یاد...
انسان را بیمار می کند...
در پایدارترین شادی ها نیز غمی نهفته است....
در پاکترین اعمال قطره ای ناپاکی...
پ.ن: اصل متن رو نوشتم...شخصا به جاهاییش عقیده ندارم!
پ.ن:اینجا گرد گیری می خواد...غمگین شده و کسل...
پ.ن: اگر جوایای حال باشید خوبم مثل همیشه!
سلام
جالب بود
موفق باشی[گل]
سلام
چطوری
خوبی
بابا عشق ...........
سلام
مرسی
خوب
شما چطورید؟
نه خیرم!از این خبرا نیست...
دیگه حس پاسخ نداری
نه!
بر می گرده...
برگشته!
چه قدر بی خودی!
این احساسمو میگم!
من وبلاگتو باز کردم چون حوصلم سر رفته بو د میخواستم وب گردی کنم.
بعد یهو بدون اینکه هیچ چیز از وبلاگ توو خونده باشم یهو توی هجوم افکار نوستالژیک قرار گرفتم.
حس دوستیه دوران دبیرستان ظهر تابستون چهار راه پارک وی داشتیم از چهار راه قدم زنون میرفتیم خونه موبایلم اویزون گردنم بود بعد دادمش به الهه.
فکر کنم دیوونه شدم.
که با باز کردن وبلاگ یه غریبه این همه احساسات بهم دست داد.
any way...
چه خوب!
من که چیز مفیدی نمی نویسم حداقل حس آشنایی به کسی دست بده غنیمته...
خوشحالم کردید...
سلام
عشق یه افسانست ...
توی دنیای مادی دنبال یه چیزه غیر مادی نباید بود ...
رمانتیک شدی پسر گل...
خبریه؟