این جانب مونارک.
متولد یکی از روزهای خدا توی یکی از ماههای سال ۶۸.
دانشجوی پزشکی یکی از دانشگاههای تهران و عاشق درس و دانشگاه...
غالبا هایپر اکتیو و چند روزی هر چند ماه یک بار منفعل!
اصولا در هر شرایطی کلیه ی سلول های خاکستری مغزم رو به کار می گیرم تا کارهای هیجانی انجام بدم...
از روزمرگی متنفرم و جز در شرایطی که منفعلم بهش دچار نمی شم...
از اینجا برای نوشتن فورانات مغزیم استفاده می کنم...
اول و آخرش اینکه خیلی مرسی که برای سیاهه های من وقت گذاشتید...
ادامه...
khoshhalam ke sangigni az roo delet bardashte shod.
مرسی عزیزم
پس پایان تلخ بهتر از تلخی بی پایان شد! ... تبریک می گم.
مرسی
حالا واسه ما هم تعریف کن خب!چی مییشه؟؟؟
دیگه چیزی نیست که بخوام بگم
با یه بار گفتنش به آدم مناسبش واسه همیشه حل شد
منم برات خوشحالم عزیزم:*
مرسی گلم
خیلی لذت بخشه چیزی رو که مدتهاست فقط مال خدته به یه فرد قابل اعتماد بگی! خوش باشی عزیزم!
بود.خیلی زیاد.
مرسی همچنین
سلام دوست من.
با یه آپ جدید در خدمت شما هستم.
خوشحال میشم تشریف بیارید.
انشالله پیروز باشید.
یا علی مدد.
در پناه حق.
سلام دوست عزیز
مرسی از اطلاعتون
حتما مزاحمتون می شم
ته مانده ها هم روزی سنگین می شوند.
باید پاک از یاد برد!
موافقم اما نه همشون