ممنوع!
کافیه دنبال چیزی بگردی که مردم حرف زدن از اون رو زشت می دونن....
به صد هزار جور جواب ضد و نقیض می رسی...
گاهی حتی توی سایتهای پزشکی دلایل متضاد می بینی مبنی بر مفید یا مضر بودن...
و اگر بخت برگشته ای مثل من اون رو به عنوان موضوع تحقیقی برای بالا بردن سطح حداقل اطلاعات دانشجوهای پزشکی انتخاب کرده باشه....
خدایا کاملا گیج شدم
بعد از ۱ماه تحقیق هنوز توی اصل مسئله شک دارم
چه برشه بخوام مقاله اش کنم و توضیح بدم!!!
ما و اتفاقات قرنی ۱ بار.
ما کلا انسان بسیار کم خرجی می باشیم...
۱ مانتو یک عدد شلوار ۱ عدد کفش و ۱ عدد کیف برای کل ترم ما را کفایت می کند...
اگر به زور مادرجان نبود هنوز لباس های ترم ۱ را می پوشیدیم چه بسا وصله می زدیم و تا انتهای سال ۷ نیز استفاده می نماییدیم... 
البته این درسها گوشت تن ما را آب نموده اند و بسیار در تنمان البسه ی اسبق زار می زنند
آخرین بار که به امر کسل کننده ی خرید مشرف شدیم را به خاطر نداریم...
چون بسیار از این امر بی زاریم و نهایتا به اصرار و ابرام والدین ۱ مانتو می خریم مادرجان هر از چندگاهی به بوتیک ها سر زده و با یک بغل لباس به خانه می آیند و چون سلیقه تقریبا نزدیک است و مادر جان بسی خوش سلیقه تر از این جانب می پوشیم و لذت پخش می کنیم..
در هر حال خوب پوشیدن را دوست می داریم اما اصراری به تنوع نداریم که به علت کثرت خریدهای والده خواه نا خواه آن هم ایجاد می شود...
همه ی اینها را گفتیم که بگوییم ما کلا بسیار مظلوم و کم خواه می باشیم اما گاهی چیزی دل ما را می برد....
در چنین مواقعی بدون اینکه بگردیم که چیز بهتر می یابیم یا خیر خریداری می نماییم.
در هر هزار سالی یک بار چنین اتفاقی می افتد پی صبر جایز نیست...
چون اصولا به اجناس ویترین ها بی تفاوت می باشیم...
کادوی تولد ما که از مدتهای بسی بسیار دور قرار بود به انتخاب شخص بنده خریداری شود هنوز در مغازه ای گم نام به سر می برد...
در پی گشت های شبانه در اینترنت ملعون به ناگاه چشم ما بر آگهی فروش محصولات لوییزولتون افتاد...
گردنبندی بود که هی از ما دل می ربود...
اما ذاتش خراب از جنس بدلی جات...
والدین متف القول مخالفت نمودند که بدل پول دور ریختن است و طلا بهتر it is
ما کلا از ذات طلا دوری می جوییم
مخصوصا نوع زرد آن که چیزیست بس نچسب و زشت
اگر مخیله یاری کند فکر می کنم سال ۸۰بود به مناسبت عید برای این جانب سرویسی از جنس همین ملعون زردفام خریداری شد که هیچ وقت از جعبه بیرون نیامد تا مبادا رخ بنماید و حال ما را دگرگون کند
بعدها که شعورمان رسید فروختیمش به جای آن چندی سکه خریداری نماییدیم.
مختصر کنیم چند روزیست که به دنبال طلای آن دیزاینی می گردیم...
آنقدر دل ربوده از ما که به طلایش نیز راضی می باشیم.
مشروط بر درصد کم زردی و رعایت سفید پوست بودن الباقی...
اگر طلافروشی خاصی سراغ دارید که آنجا یافت می شود مارا یاری نمایید
با تشکر
پ.ن: میلاد و کریم خان ندارن.
یلدا مبارک
بارون با همه ی زیباییش غمگینه
وقتی خودت تنهایی زیرش قدم بزنی
ساحل با همه ی آرومیش غمگینه
وقتی برگردی و فقط رد پای خودت رو ببینی
یلدا با همه ی شیرینیش غمگینه
وقتی کسی رو نداشته باشی که به نیتش حافظ باز کنی
من با همه ی شادیم غمگینم
وقتی کسی رو نداشته باشم...
وقتی تنهام!
پ.ن:همیشه برای اعیاد ایرانی احترام خاصی قائل بودم
به نظرم اونا هستن که ایران رو ایران نگه داشتن
و برای زرتشتی ها
چون اونا هستن که اصالت ایران رو زنده نگه داشتن
اگر قرار باشه ایران رو تقسیم کنن به نظرم سهم اونا از همه بیشتره
انگار فقط اونان که یادشون مونده ما چه آدابی داشتیم و ایرانی موندن
یلدا رو به شکل خاص بهشون تبریک می گم
و مخصوصا به کوروش عزیز
یلدا مبارک
۲در ۲
خواب دیدم ل. بهم اس ام اس زده:
بی تو حتی
۲ ضربدر ۲ ها هم
۴ نمی شوند
این روزا خواب ها هم دروغ می گن!
